Situation Vacant

“I am warning you, Isabella, say nothing.”

“Why not?”

“Because if you open your mouth, they will cotton on to the fact that you speak with a French accent, and our disguise will be blown to smithereens.”

“Oh, what an ennui this is.”

“Really, Isabella! How many times am I going to have to tell you to use English words, rather than French ones, albeit they suit the purpose?”

“Oui, I forgot. Yes. I mean… you know what I mean.”

“Yes, Isabella, I know perfectly well what you mean. Mais tu dois faire semblant d’être sourde, and do your deadpan face, or our cover will be blown.”

“Deadpan? Qu’est-ce… oops, what’s that?”

“Your face must remain figée, like you didn’t hear anything. OK?”

“Fine.”

That, Your Honour, was the conversation we had. Ten months previously, she had shown me a Situations Vacant advert; a weird one, because the position was for a Princess.

As I recall, Your Honour, there was a list of things that a Princess had to know, or learn. She wanted to apply, and knowing that I had gone to finishing school, she wanted me to teach her all I know… And we went to Baltimoran.”

“List? Define list, please.”

“Well… it was silly stuff like:

be sarcastic with a sincere-looking smile; drink from a cup without pointing your pinkie out; get out of a car without showing your cleavage; wear nude tights without snagging them…

“I see. But that does not explain your actions.”

“She got the job, and employed me as her Lady-in-Waiting. She began acting hoity-toity. She and began making unreasonable demands, wanting me at her service 24/7. She took my passport, so I could not run away. And on that fateful day, she called me useless and ugly. So, obviously, I killed her.”

Fleur u Lee

Il-Qaddisin Kollha

“Il-Mama qalet li l-festa ta’ Halloween mhux tal-Insara…” qalet Georgianne.

“Iva, anki tiegħi, hekk qalet!” sostniet Olivia.

“U ajma, mhux gost tmur tiġbor il-ħelu mingħand in-nies?” merithom Jael.

“Eh, gost tilbes ta’ saħħara jew xitan?” qabeż fuqha Frankie.

“U dan mhux qisu Karnival?” żied jgħid James.

“Imma aħna Qaddisin Kollha ngħidu, mhux xjaten u sħaħar…” qalet Fleur, bis-serjeta kollha…

“Kos, vera!” qalu xi tfal kollha f’daqqa, qishom f’kor.

“Kemm tħassru festi…” gemgem Gerard, li f’moħħu ġa kellu l-pjanijiet ta’ x’ser jilbes u kif kien ser jieħu backpack biex ikollu sew fejn jistiva l-ħelu.

“Ħa naraw Miss Marija x’tgħid…”

Miss Marija, li sadanittant kienet qed tissemma’ kwieta kwieta, tbissmet. “Iva, tfal, din tal-Halloween, moda ġdida li lili ma tgħoġobni xejn. Qed jippruvaw jgħadduha li hi xi ċajta ħelwa, jew Karnival bil-ħelu, kif qalu James u Jael. Iżda fil-verita, aħna suppost li nkunu qed infakkru x-Xirka tal-Qaddisin, u niftakru fil-mejtin tagħna.”

“Qed tara!” qalet Fleur, li bħas-soltu kienet tieħu gost turi lil kulħadd li kellha raġun.

“Allura, Miss Marija, aħna mhux ħa nagħmlu Halloween fil-klassi tagħna?”

“Ajma ħejn, kemm jieħdu gost il-ġenituri tagħkom jekk nibgħatkom id-dar b’borża ħelu…” U t-tfal daħqu. “Imma… għandi ideja iprem!” Miss Marija kienet irranġat kollox ma’ Miss Yvonne, bħal dejjem.

Għalxejn iffittawha t-tfal, għax baqgħet fommha mitbuq. Kull ma qaltilhom kien li kellha bżonn tagħmel xi ftit telefonati, u li kienet ser tkellimhom l-għada.

U tabilħaqq hekk għamlet. Kienet irranġat mal-ommijiet li jafu jħitu, lit-tfal jagħmlulhom kostumi tal-qaddisin. Xtrat xi drappijiet, kif ukoll xi ħwejjeġ miċ-Charity Shop biex jirranġawhhom, ħalli jiffrankaw ftit xogħol.

Is-Sibt, iltaqgħu fil-Kamra tal-Klikka, u f’kemm ilna ngħidu, kellhom l-ilbies lest; qaddisin li kienu sorijiet, bħal Edith Stein, Madre Tereża, Jeanne Jugan, Tereża t’Avila… qaddisin li kienu saċerdoti, bħall-Papa  Girgor VII, San Filippu Neri, San Ġwann Vianney, u oħrajn, u qaddisin li għexu ħajja normali fil-familja… Sant’Anna, Carlo Acutis,  Louis u Zelie Martin… Kull qaddis li kien hemm irrapreżentat, kellu karta b’paragrafu żgħir dwar il-ħajja tiegħu.

Kif kien għamel għall-fiera, missier Abigail għabba kollox fil-vann u ħadhom l-iskola nhar it-Tnejn, qabel ix-xogħol.

Miss Marija qaltilhom li fuq dik il-karta li kien hemm fuq il-bankijiet tagħhom tistenninhom, kellhom jiktbu isimhom. Imbagħad, wara li jqiegħduhom f’borża, hi tagħlaq għajnejha, u tibda’ ttella’ isem isem.

“Imbagħad?” staqsewha.

“Kull min insejjaħlu ismu, tmorru għand Miss Yvonne…”

It-tfal għażlu l-kostum tagħhom, u libsuh.  Qabel il-kolazzjon, daru l-klassijiet, tlieta tlieta, u qraw il-paragrafu dwar il-Qaddis.

Tassew kienet sorpriża ħelwa din!